ดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีน

บทนำสู่ดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีน

ดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีนเป็นศิลปะโบราณและหลากหลายที่สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ปรัชญาและความแตกต่างในแต่ละภูมิภาคของประเทศจีน ตั้งแต่ทำนองเพลงอันสงบเสงี่ยมของกู่ฉินไปจนถึงการเคลื่อนไหวอันทรงพลังของการเต้นรำพื้นบ้าน การแสดงเหล่านี้เปิดโอกาสให้ได้เห็นถึงความอ่อนไหวทางสุนทรียศาสตร์และเรื่องราวทางวัฒนธรรมของชาวจีน พวกมันได้พัฒนาขึ้นมาหลายพันปี ได้รับอิทธิพลจากพิธีกรรมในราชสำนัก ประเพณีพื้นบ้าน สำนักปรัชญา และปฏิสัมพันธ์กับวัฒนธรรมอื่นๆ

ประวัติความเป็นมา

ประวัติศาสตร์ของดนตรีและการเต้นรำของจีนย้อนกลับไปถึงยุคก่อนประวัติศาสตร์ ใช้ในพิธีกรรมและพิธีต่างๆ ในช่วงราชวงศ์โจว (1046–256 ปีก่อนคริสตกาล) ดนตรีในราชสำนัก (雅乐, Yǎyuè) มีบทบาทสำคัญในพิธีและพิธีกรรมของรัฐ ข้อความทางปรัชญาจากช่วงเวลานี้ เช่น ของขงจื๊อ ยังได้กล่าวถึงหน้าที่ทางศีลธรรมและสังคมของดนตรีด้วย

ตลอดยุคสมัยจักรวรรดิ รูปแบบต่างๆ ของดนตรีและการเต้นรำได้พัฒนาขึ้น ได้รับอิทธิพลจากประเพณีพื้นบ้านในแต่ละภูมิภาค ความชอบของราชสำนัก และการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมตามเส้นทางสายไหม เครื่องดนตรีได้รับการปรับปรุง คะแนนดนตรีได้รับการพัฒนา และรูปแบบการเต้นรำที่หลากหลายได้ปรากฏขึ้น มักจะเชื่อมโยงกับกลุ่มชาติพันธุ์เฉพาะ เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ หรือเรื่องราวในเทพนิยาย

ดนตรีพื้นบ้าน

ดนตรีพื้นบ้านของจีนเป็นที่รู้จักในเรื่องของระดับเสียง ทำนองเพลง และเครื่องดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์ ลักษณะสำคัญ ได้แก่:

• เครื่องดนตรีหลัก: เครื่องดนตรีที่หลากหลายกำหนดดนตรีพื้นบ้านของจีน ตัวอย่างที่มีชื่อเสียง ได้แก่:

  • กู่เจิง (古筝): พิณที่ดีดที่มีประวัติยาวนาน เป็นที่รู้จักในเรื่องช่วงเสียงที่แสดงออกและเสียงที่ไพเราะ
  • ปี่พาช (琵琶): เครื่องดนตรีดีดสี่สายที่มีลำตัวรูปทรงลูกแพร์ สามารถเล่นทำนองเพลงที่ละเอียดอ่อนและท่อนที่รวดเร็วและทรงพลัง
  • เอ้อหู (二胡): เครื่องดนตรีประเภทไวโอลินสองสาย มักเรียกว่า “ไวโอลินจีน” เป็นที่รู้จักในเรื่องเสียงที่แสดงออกและบางครั้งก็เศร้าสร้อย
  • ตี๋จื่อ (笛子): ขลุ่ยขวางทำจากไม้ไผ่ เป็นที่รู้จักในเรื่องเสียงที่สดใสและชัดเจน
  • กู่ฉิน (古琴): พิณเจ็ดสายโบราณ โดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับนักวิชาการและนักปราชญ์ มีค่าสำหรับเสียงที่ละเอียดอ่อนและคุณสมบัติในการทำสมาธิ

  

• รูปแบบและประเภท: ดนตรีจีนประกอบด้วยรูปแบบต่างๆ รวมถึงดนตรีพื้นบ้าน (สะท้อนถึงชีวิตในแต่ละภูมิภาค) ดนตรีราชสำนักคลาสสิก ดนตรีเรื่องเล่า (เช่น การเล่าเรื่องพร้อมกับเครื่องดนตรี) และดนตรีโอเปร่าในแต่ละภูมิภาค

การเต้นรำพื้นบ้าน

การเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีนมีความหลากหลายเช่นกัน มักจะมีลักษณะการเคลื่อนไหวที่ไหลลื่น ท่าทางที่แสดงออก และเครื่องแต่งกายที่สดใส

• รูปแบบและสไตล์: รูปแบบการเต้นรำ ได้แก่:

  • การเต้นรำพื้นบ้าน (民间舞): สะท้อนถึงชีวิตประจำวัน ประเพณี และการเฉลิมฉลองของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ทั่วประเทศจีน (เช่น การเต้นรำหยางเก๋ในภาคเหนือของจีน การเต้นรำของชนกลุ่มน้อยต่างๆ)
  • การเต้นรำคลาสสิก (古典舞): พัฒนาจากการเต้นรำในราชสำนัก การเต้นรำพื้นบ้าน และการเคลื่อนไหวของโอเปร่า เป็นที่รู้จักในเรื่องความสง่างาม ความแข็งแกร่ง และความสามารถในการเล่าเรื่อง
  • การเต้นรำโอเปร่า: การเต้นรำที่ผสมผสานเข้ากับการแสดงโอเปร่าของจีน มักจะมีสไตล์และสัญลักษณ์

• ความสำคัญ: การเต้นรำแบบดั้งเดิมมีการแสดงเพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ รวมถึงการเฉลิมฉลอง (เทศกาล งานแต่งงาน) พิธีกรรม การเล่าเรื่อง และการแสดงออกทางศิลปะ พวกเขามักจะถ่ายทอดเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ เรื่องราวในเทพนิยาย หรือแง่มุมของชีวิตประจำวัน

คุณค่าแห่งความชื่นชม

การชื่นชมดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีนเกี่ยวข้องกับการรับรู้ถึงความกลมกลืนระหว่างทำนองจังหวะและการเคลื่อนไหว การแสดงมักจะกระตุ้นอารมณ์เฉพาะเจาะจง วาดภาพฉากที่สดใส หรือเล่าเรื่องราวที่น่าสนใจโดยไม่ต้องพึ่งพาคำพูดเพียงอย่างเดียว เทคนิคที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการเล่นเครื่องดนตรีหรือการแสดงขั้นตอนการเต้นรำ ซึ่งพัฒนาขึ้นมาหลายศตวรรษ เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความทุ่มเทและทักษะของศิลปิน ความงามอยู่ที่ความละเอียดอ่อน สัญลักษณ์ และการเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับมรดกทางวัฒนธรรมของจีน

สถานที่ที่จะได้สัมผัส

คุณสามารถสัมผัสดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีนได้ในหลายสถานที่:

• โรงละครและหอประชุม: เมืองใหญ่ๆ มักจะมีสถานที่จัดการแสดงมืออาชีพโดยวงดนตรีหรือคณะเต้นรำแบบดั้งเดิม
• ศูนย์วัฒนธรรมและพิพิธภัณฑ์: สถานที่เหล่านี้อาจมีนิทรรศการเกี่ยวกับเครื่องดนตรีหรือรูปแบบการเต้นรำแบบดั้งเดิม และบางครั้งก็มีการสาธิตหรือเวิร์กช็อปสดๆ
• สวนสาธารณะและลานสาธารณะ: ในบางพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนเช้าหรือตอนเย็น คุณอาจเห็นกลุ่มคนฝึกฝนการเต้นรำพื้นบ้านหรือเล่นเครื่องดนตรีแบบดั้งเดิม
• เทศกาลและงานวัด: เทศกาลแบบดั้งเดิมเป็นโอกาสที่ดีในการชมการแสดงดนตรีและการเต้นรำพื้นบ้านในบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลอง
• ร้านอาหารและร้านน้ำชา: บางสถานประกอบการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่ที่ให้บริการนักท่องเที่ยวหรือเชี่ยวชาญในบรรยากาศแบบดั้งเดิม อาจมีการแสดงสดของเครื่องดนตรีคลาสสิกเช่น กู่เจิงหรือเอ้อหู

การสัมผัสดนตรีและการเต้นรำแบบดั้งเดิมของจีนนำเสนอการเดินทางที่น่าหลงใหลสู่จิตวิญญาณทางศิลปะของจีน แสดงให้เห็นถึงความงามและความลึกซึ้งทางวัฒนธรรมที่ยั่งยืน